Selectief mutisme

Als een kind consequent niet spreekt in specifieke situaties, waarin dit wel van hem verwacht wordt (bv. op school) en het kind spreekt wel in andere situaties (bv. thuis) dan kan er sprake zijn van selectief mutisme.
Er wordt van selectief mutisme gesproken als (o.a.) dit gedrag langer duurt dan één maand. Voor tweetalige kinderen geldt het criterium van 6 maanden niet spreken en dit moet gelden voor beide talen.

Selectief mutisme, spreekangst of verlegenheid?

Selectief mutisme is iets anders dan spreekangst in nieuwe situaties: dit komt nl. bij meer kinderen voor.
Ook verlegenheid komt bij veel kinderen voor en is iets anders dan selectief mutisme: een verlegen kind zal zich na verloop van tijd laten horen, misschien met eerst wat woordjes. Geleidelijk aan zie je een verlegen kind initiatief nemen tot contact.

De huidige visie gaat ervan uit dat er een verband is tussen selectief mutisme en sociale angst, mogelijk in combinatie met een geremd temperament (timide en terughoudend gedrag in nieuwe situaties).
Behandeling van kinderen met selectief mutisme (of waarbij het vermoeden bestaat van selectief mutisme) zal grotendeels plaatsvinden op de plek waar het kind niet spreekt (veelal school).

Herkent u uw kind in bovenstaande beschrijving en wilt u hulp voor uw kind (en vaak ook voor school en voor thuis)? Bel: 06 – 24 27 67 27.