Dit artikel is een bewerking van de Hugo de Grootlezing die Marjan Slob op 21 mei uitsprak in de Nieuwe Kerk in Delft en uit dit artikel viel vooral onderstaande tekst mij op:
biologen stonden lang voor een raadsel bij het verschijnsel van een zwerm spreeuwen: hoe komt het dat ze niet voortdurend tegen elkaar opvliegen?
Het antwoord lijkt inmiddels helder: elke spreeuw houdt 6 of 7 spreeuwen in de gaten. Zes of zeven anderen in het oog houden, dat moet te doen zijn. Wat leren de spreeuwen ons dan over goed burgerschap?
Allereerst: cijfer je invloed niet weg (maak je niet te klein) en ‘oreer niet over de wereld alsof je een buitenstaander bent’ (maak je niet te groot).
Wat dan wel?
Verbind je simpelweg met wat je vreugdevol en betekenisvol vindt en stem je gedrag daar op af. Het effect daarvan valt niet te berekenen, maar kan als een golf door de wereld gaan.
Waarom dit hier geschreven? Dit zo bekeken, kan dit ons heel wat minder stress geven, waardoor we meer opgewassen zijn tegen de zaken die er écht toe doen in ons leven, en dat komt onszelf en onze kinderen ten goede.